week 6
Blijf op de hoogte en volg merthe
06 Oktober 2015 | Filipijnen, Davao
Maandag
Vandaag een dagje vrij. Lekker uitgeslapen en s’middags richting de shopping mall gegaan hier lekker een rugmassage genomen . S’avonds bij huiseigenares langs geweest en ze had heel veel filipijns eten over van haar verjaardag. Hier een beetje van gegeten en stukje gebak.
Dinsdag
Evaluatie met helen. Besproken dat we het jammer vinden dat er niet altijd aan de afspraken word gehouden. En als we aan het werk zijn niet echt goed worden begeleid door de begeleiders. En dat we dan veel zitten te wachten. Alhoewel in het ziekenhuis op de opd was het echt super leuk en goede begeleiding. Na de evaluatie zijn we naar de orphans gegaan (weeskinderen). Ze hebben een heel mooi groot gebouw en mooi tuin. Voor het eerst gezien dat de kinderen in een tehuis een bed hebben en niet op de grond hoeven te slapen. We zijn begonnen met activiteiten met de kinderen/ ouderen. Er is een jongen die is blind. Dit is best zielig om te zien hoe hij overal tegen aan loopt. Maar op zich kan hij heel goed zonder hulpmiddelen de trap aflopen en stukken alleen lopen. Er is een jongen die roept alleen maar hallo de hele tijd, dit is best grappig. Hij lijkt alleen op een jongen van rond de 19 jaar maar hij is al 30 jaar.. vind zo sneu dat je op zo’n leeftijd nog in een weeshuis zit en er waarschijnlijk er je hele leven al zit. Er was ook een ander jongetje die zijn handen en voeten bijna niet meer kon gebruiken en daardoor niet kan lopen. Hij kan ook niet heel goed praten maar het is wel een heel vrolijk mannetje. De begeleiders zeiden dat hij een van de slimste kinderen is in het huis ondanks zijn handicap. Een ander meisje zit hier pas 2/3 weken. Ze heeft vroeger een trauma opgelopen. Ze was weg van huis en haar ouders, opa, oma, broertjes en zusjes waren thuis. Op dat moment is het huis in brand gevlogen. Het meisje kwam thuis en zag het huis in brand staan en heeft al haar dierbaren dood aangetroffen in de brand.. ze is zelf denk ik op dat moment ook nog naar binnen gegaan omdat ze op haar been veel brandwonden heeft zitten.. ze is toen naar een tehuis gebracht, ze was toen denk ik rond de 6 jaar oud. Alleen wel naar een verkeerd tehuis toegestuurd, namelijk naar een tehuis voor doven kinderen. Alleen zij is niet doof en kon nog goed praten. Alleen iedereen was daar doof dus ze heeft gebarentaal geleerd en daarom bijna 2 jaar niet gepraat. Dit is natuurlijk niet goed voor een meisje van 6 jaar… ze kan dan nu ook niet goed praten. Ook al gaat het deze weekjes steeds beter.. s ‘morgens had ik met haar het alfabet geoefend, toen wist ik haar verhaal nog niet, je merkte wel dat ze er veel moeite mee had maar het ging op zich best goed. Toen ik het hoorde kreeg ik wel even kippenvel…… s’avonds lekker naar het Nederlands restaurant ‘de bonte koe’ gegaan. Lekker gegeten en naar het eten weer even gezellig Nederlands kunnen praten. met Nederlandse eigenaar . Veel dingen gehoord over wat hij hier allemaal heeft meegemaakt. Ik zal het hier niet opschrijven omdat het niet echt leuk is om te lezen.. daarnaar weer uurtje met de bus naar huis en toen lekker het bedje opgezocht.
Woensdag
Vanmorgen weer baby’s mogen injecteren bij de health center. Het gaat steeds gemakkelijker en vind het nog steeds super leuk om te doen. S ‘middags zijn we naar de Rehab ( afkickkliniek ) geweest. Hier zitten jongeren vanaf 12/ 17 jaar in een gebouw voor kinderen. En in het andere gebouw zitten de oudere vanaf 18 jaar. Ze zitten hier meestal 6/8 maanden. Op zaterdag en zondag kan de familie langs komen op bezoek. Het is hier wel heel streng. Als je iets verkeerd zegt of iemand niet met respect behandeld word je in een aparte kamer gezet. En de straffen zijn meestal wel hoog. Er zat een jongen in de kamer. Lege kamer en ze kunnen niks doen. Hij zat hier al 14 dagen en moest nog tot en met 7 oktober daar zitten. Omdat hij niet respectvol met de andere mensen om ging. Ze slapen hier ook allemaal weer op de grond. En ze staan om 4 uur smorgens. Ja je leest het goed. 4 uur in de morgen.. pff wat een tijd. Ze buiten een klein keukentje waar ze alles doen. Eten maken, wassen, etc. s’avonds lekker even in restaurant naast ziekenhuis gezeten.
Donderdag:
Vandaag dagje health center voor zwangere vrouwen. Hier word de buik op gemeten en gevoeld hoe de baby ligt. Er word naar het hartje geluisterd. Met een klein apparaatje. Ze kunnen hier geen echo uitvoeren omdat het veel te duur is. Als de zwangere vrouwen gebruik willen maken van het apparaatje waardoor ze het hartje kunnen beluisteren kost dit 10 peso. Misschien is dit voor ons 0.20 cent. Ik mocht ook bij een paar vrouwen de buik voelen en luisteren naar het hartje. Dit was mooi om te doen. Maar het was lastig om te bepalen waar het hartje ligt.
Vrijdag:
Dag in het ziekenhuis mogen werken op de opd. De vitale functies opmeten en wonden verzorgen. Weer bij 2 kleine operaties geweest. Een vrouw had een snee in haar arm. En een andere man had zijn elleboog open liggen dit komt door de diabetes. We waren bezig met het verschonen van de wond, hij werd op een gegeven moment gebeld en nam op. Dit was best grappig om te zien. ik keek de andere stagiaire aan en we moesten er eigenlijk best wel om lachen dat dat hier normaal is als je op operatie tafel ligt dat je gewoon ondertussen belt haha. S’avonds in restaurantje gezeten.
Zaterdag:
Vandaag een weekendje weg met 5 andere studenten. Ze kwamen uit Australië en canada. Om 5:30 gingen we met de taxi naar de bus terminal. Dit was een uur rijden. Daar aangekomen mochten we de bus in. deze busreis zou 5/6 uur duren. Op zich ging het best snel, van de omgeving kunnen genieten. Toen waren we in San Francisco terminal hier moesten we nog een busje pakken en die duurde een uur. We gingen naar de instant river. Een hele mooie rivier en plaats. Om verliefd op te worden . We moesten wel 45 min met de motor daar naar toe. We zaten met zijn drieeen op een motor. Voor mij de eerste keer. Vond soms best eng veel heuvels met zand en hard erover heen gaan. Maar het was ook een mooie ervaring om mee te maken. Aangekomen bij de instant river. Het was heel mooi en hebben lekker kunnen zwemmen!. Eind van de middag gingen we met de motor terug naar de stad. Hier hebben we een kamer gehuurd voor 6 personen voor 1 nacht bij een tankstation. Het was een leuke dag.
Zondag:
5:30 ging de wekker weer. Omdat we s’middags weer op tijd terug moesten om weer naar Davao te reizen. We werden wakker en het regende helaas. Naar tijdje klaarde het gelukkig weer op. S ‘morgens kregen we als ontbijt. Chorizo soort worstjes, rijst en een ei. Niet mijn ding in de ochtend om 6 uur maar goed. Toen moesten we op de motor voor ander half uur. Het had geregend dus hoopte niet dat we veel op zandwegen moesten rijden. Gelukkig hebben we daar maar een weg van gehad en het ging allemaal goed. Naar ander half uur waren we aangekomen in een dorpje. Hier
Vandaag een dagje vrij. Lekker uitgeslapen en s’middags richting de shopping mall gegaan hier lekker een rugmassage genomen . S’avonds bij huiseigenares langs geweest en ze had heel veel filipijns eten over van haar verjaardag. Hier een beetje van gegeten en stukje gebak.
Dinsdag
Evaluatie met helen. Besproken dat we het jammer vinden dat er niet altijd aan de afspraken word gehouden. En als we aan het werk zijn niet echt goed worden begeleid door de begeleiders. En dat we dan veel zitten te wachten. Alhoewel in het ziekenhuis op de opd was het echt super leuk en goede begeleiding. Na de evaluatie zijn we naar de orphans gegaan (weeskinderen). Ze hebben een heel mooi groot gebouw en mooi tuin. Voor het eerst gezien dat de kinderen in een tehuis een bed hebben en niet op de grond hoeven te slapen. We zijn begonnen met activiteiten met de kinderen/ ouderen. Er is een jongen die is blind. Dit is best zielig om te zien hoe hij overal tegen aan loopt. Maar op zich kan hij heel goed zonder hulpmiddelen de trap aflopen en stukken alleen lopen. Er is een jongen die roept alleen maar hallo de hele tijd, dit is best grappig. Hij lijkt alleen op een jongen van rond de 19 jaar maar hij is al 30 jaar.. vind zo sneu dat je op zo’n leeftijd nog in een weeshuis zit en er waarschijnlijk er je hele leven al zit. Er was ook een ander jongetje die zijn handen en voeten bijna niet meer kon gebruiken en daardoor niet kan lopen. Hij kan ook niet heel goed praten maar het is wel een heel vrolijk mannetje. De begeleiders zeiden dat hij een van de slimste kinderen is in het huis ondanks zijn handicap. Een ander meisje zit hier pas 2/3 weken. Ze heeft vroeger een trauma opgelopen. Ze was weg van huis en haar ouders, opa, oma, broertjes en zusjes waren thuis. Op dat moment is het huis in brand gevlogen. Het meisje kwam thuis en zag het huis in brand staan en heeft al haar dierbaren dood aangetroffen in de brand.. ze is zelf denk ik op dat moment ook nog naar binnen gegaan omdat ze op haar been veel brandwonden heeft zitten.. ze is toen naar een tehuis gebracht, ze was toen denk ik rond de 6 jaar oud. Alleen wel naar een verkeerd tehuis toegestuurd, namelijk naar een tehuis voor doven kinderen. Alleen zij is niet doof en kon nog goed praten. Alleen iedereen was daar doof dus ze heeft gebarentaal geleerd en daarom bijna 2 jaar niet gepraat. Dit is natuurlijk niet goed voor een meisje van 6 jaar… ze kan dan nu ook niet goed praten. Ook al gaat het deze weekjes steeds beter.. s ‘morgens had ik met haar het alfabet geoefend, toen wist ik haar verhaal nog niet, je merkte wel dat ze er veel moeite mee had maar het ging op zich best goed. Toen ik het hoorde kreeg ik wel even kippenvel…… s’avonds lekker naar het Nederlands restaurant ‘de bonte koe’ gegaan. Lekker gegeten en naar het eten weer even gezellig Nederlands kunnen praten. met Nederlandse eigenaar . Veel dingen gehoord over wat hij hier allemaal heeft meegemaakt. Ik zal het hier niet opschrijven omdat het niet echt leuk is om te lezen.. daarnaar weer uurtje met de bus naar huis en toen lekker het bedje opgezocht.
Woensdag
Vanmorgen weer baby’s mogen injecteren bij de health center. Het gaat steeds gemakkelijker en vind het nog steeds super leuk om te doen. S ‘middags zijn we naar de Rehab ( afkickkliniek ) geweest. Hier zitten jongeren vanaf 12/ 17 jaar in een gebouw voor kinderen. En in het andere gebouw zitten de oudere vanaf 18 jaar. Ze zitten hier meestal 6/8 maanden. Op zaterdag en zondag kan de familie langs komen op bezoek. Het is hier wel heel streng. Als je iets verkeerd zegt of iemand niet met respect behandeld word je in een aparte kamer gezet. En de straffen zijn meestal wel hoog. Er zat een jongen in de kamer. Lege kamer en ze kunnen niks doen. Hij zat hier al 14 dagen en moest nog tot en met 7 oktober daar zitten. Omdat hij niet respectvol met de andere mensen om ging. Ze slapen hier ook allemaal weer op de grond. En ze staan om 4 uur smorgens. Ja je leest het goed. 4 uur in de morgen.. pff wat een tijd. Ze buiten een klein keukentje waar ze alles doen. Eten maken, wassen, etc. s’avonds lekker even in restaurant naast ziekenhuis gezeten.
Donderdag:
Vandaag dagje health center voor zwangere vrouwen. Hier word de buik op gemeten en gevoeld hoe de baby ligt. Er word naar het hartje geluisterd. Met een klein apparaatje. Ze kunnen hier geen echo uitvoeren omdat het veel te duur is. Als de zwangere vrouwen gebruik willen maken van het apparaatje waardoor ze het hartje kunnen beluisteren kost dit 10 peso. Misschien is dit voor ons 0.20 cent. Ik mocht ook bij een paar vrouwen de buik voelen en luisteren naar het hartje. Dit was mooi om te doen. Maar het was lastig om te bepalen waar het hartje ligt.
Vrijdag:
Dag in het ziekenhuis mogen werken op de opd. De vitale functies opmeten en wonden verzorgen. Weer bij 2 kleine operaties geweest. Een vrouw had een snee in haar arm. En een andere man had zijn elleboog open liggen dit komt door de diabetes. We waren bezig met het verschonen van de wond, hij werd op een gegeven moment gebeld en nam op. Dit was best grappig om te zien. ik keek de andere stagiaire aan en we moesten er eigenlijk best wel om lachen dat dat hier normaal is als je op operatie tafel ligt dat je gewoon ondertussen belt haha. S’avonds in restaurantje gezeten.
Zaterdag:
Vandaag een weekendje weg met 5 andere studenten. Ze kwamen uit Australië en canada. Om 5:30 gingen we met de taxi naar de bus terminal. Dit was een uur rijden. Daar aangekomen mochten we de bus in. deze busreis zou 5/6 uur duren. Op zich ging het best snel, van de omgeving kunnen genieten. Toen waren we in San Francisco terminal hier moesten we nog een busje pakken en die duurde een uur. We gingen naar de instant river. Een hele mooie rivier en plaats. Om verliefd op te worden . We moesten wel 45 min met de motor daar naar toe. We zaten met zijn drieeen op een motor. Voor mij de eerste keer. Vond soms best eng veel heuvels met zand en hard erover heen gaan. Maar het was ook een mooie ervaring om mee te maken. Aangekomen bij de instant river. Het was heel mooi en hebben lekker kunnen zwemmen!. Eind van de middag gingen we met de motor terug naar de stad. Hier hebben we een kamer gehuurd voor 6 personen voor 1 nacht bij een tankstation. Het was een leuke dag.
Zondag:
5:30 ging de wekker weer. Omdat we s’middags weer op tijd terug moesten om weer naar Davao te reizen. We werden wakker en het regende helaas. Naar tijdje klaarde het gelukkig weer op. S ‘morgens kregen we als ontbijt. Chorizo soort worstjes, rijst en een ei. Niet mijn ding in de ochtend om 6 uur maar goed. Toen moesten we op de motor voor ander half uur. Het had geregend dus hoopte niet dat we veel op zandwegen moesten rijden. Gelukkig hebben we daar maar een weg van gehad en het ging allemaal goed. Naar ander half uur waren we aangekomen in een dorpje. Hier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
