week 9
Blijf op de hoogte en volg merthe
06 November 2015 | Filipijnen, Davao
Maandag:
Vandaag een half dagje op de opd. Weer bij vele mensen de vitale functies opgenomen. En paar keer een intramusculaire injectie mogen zetten. In de middag hadden we een operatie. Een meisje was afgelopen vrijdag gevallen en was in een bakje met soort lang zilveren punaise gevallen. Er was een foto gemaakt vrijdag en je kon hem heel goed zien zitten. Alleen vanaf de buitenkant zag je niks van een wondje dat de punaise daardoor heen was gegaan. Het was maandag en ze zou de operatie krijgen. ze werd niet helemaal onder narcose gebracht alleen een ruggenprik. Ze had het wel heel erg moeilijk veel trillen, huilen en natuurlijk angstig voor de operatie omdat je toch bij bent. Naar een poosje begonnen ze aan de operatie. Ze hadden het meisje toch nog een soort van kalmeringsmiddel gegeven dat ze wat rustiger werd. Ze hadden de röntgenfoto opgehangen. Het aparte vond ik wel dat de foto gebruikte van afgelopen vrijdag. Is toch wel een weekend over heen gegaan en ze heeft het been toch wel bewogen misschien kan die verschoven zijn dacht ik. Naar 1.5 uur konden ze de naald nog niet vinden. Ze hebben nog een sneetje gemaakt. Hier hebben ze ook een half uur in lopen voelen maar ze konden weer niks vinden. Toen hebben ze met een echo apparaat gekeken bij de knie. Hier konden ze hem ook niet op vinden. Naar bijna 2.5 uur hadden ze besloten om de snee weer dicht te maken. Ze hebben de naald niet gevonden. Ze gaan nu opnieuw foto’s maken en waarschijnlijk weer een nieuwe operatie. Naar de operatie kregen we te horen dat er nog een kleine ingreep was. Een jongen van ongeveer 8 jaar had zijn pols en een stuk in zijn arm gebroken. De hand lag er heel erg raar bij. Deze moesten ze recht trekken. Dit was best wel akelig om te zien. maar naar 1 minuut stond die goed en hebben ze er gips omheen gedaan.
Dinsdag:
Onze eerste medical mission. We gingen met aantal collega’s van het ziekenhuis naar de medical mission toe. Dit is meestal ver in de bergen maar omdat het te gevaarlijk was zaten we nog dicht bij de stad in de buurt. Ook al merkte je wel dat ze niet veel hadden. Ze hadden een eigen dorpje met leuke huisjes. Hier hebben van de donatie geld medicijnen voor gekocht. Vrouwen en kinderen werden gecontroleerd en werden medicijnen voorgeschreven. Wij moesten de medicatie uitdelen. De mannen waren er niet omdat ze moesten werken op het platteland. Oma Driessen had ook hele leuke mutsjes gemaakt. er was een pasgeboren baby deze heb ik een mutsje gegeven. Maar de peuters en kleuters vonden het ook wel heel erg leuk. deze hebben ook een mutsje gekregen en wat waren ze er allemaal blij mee! Heel erg bedankt oma Driessen .
Woensdag:
Laatste keer health center baby’s injecteren. Het was weer erg leuk om te doen! Zelf ook kindjes gehad die niet huilde, maar de meeste natuurlijk wel. S’middags hebben we de donaties gebracht naar de gehandicapten. Wat waren ze er blij mee. Is alleen wel jammer dat de begeleiding hier gewoon van je verwacht dat je donaties gaat geven. die waren niet echt enthousiast behalve dat ze zeiden dankjewel. Maar belangrijkste vond ik de gehandicapten. Die waren er super blij mee! Iedereen ontzettend bedankt voor het donatie geld we hebben er veel mensen blij mee mogen maken.
Donderdag:
De tweede medical mission. We gingen naar een soort kamp waar de mensen zitten die zijn gevlucht vanuit de bergen. Ik vond dit kamp best wel heftig om te zien. de mensen zagen er best slecht uit en hadden bijna niks. Ze sliepen op planken met zeilen erover heen zodat het toch een soort huisje zou lijken. De mensen de vitale functies opgemeten en de medicijnen mogen uitdelen die we weer van het donatiegeld konden kopen!. Nu had ik pas voor het eerst echt gezien wat voorn armoede hier in het land is. Tuurlijk zie je ook wel eens in de stad mensen zitten om geld te vragen maar toch dit was anders en toch wat heftiger. S’middags mochten we de donatie’s voor de kinderafdeling geven. veel speelgoed! Wat waren de kindjes er blij mee. Dankzij jullie konden we ook deze mensen weer blij maken!
Vrijdag:
Eindelijk lekker 10 dagen op vakantie naar cebu! Heerlijk weer even luxe ja we zijn best wel verwend. Uurtje gevlogen en toen kwamen we aan op cebu. Aangekomen bij hotel super mooi en luxe. Zelfs weer een tv op de kamer, wifi en een heerlijk bed. Het is erg maar dat heb ik afgelopen 9 weken toch wel gemist haha. Vandaag een beetje rustig aan gedaan.
Weekend:
Heerlijk bij het zwembad gelegen met een cocktail . en naar een avonturen park geweest met heel mooi uitzicht op de bergen en de stad in de verte. s
Vandaag een half dagje op de opd. Weer bij vele mensen de vitale functies opgenomen. En paar keer een intramusculaire injectie mogen zetten. In de middag hadden we een operatie. Een meisje was afgelopen vrijdag gevallen en was in een bakje met soort lang zilveren punaise gevallen. Er was een foto gemaakt vrijdag en je kon hem heel goed zien zitten. Alleen vanaf de buitenkant zag je niks van een wondje dat de punaise daardoor heen was gegaan. Het was maandag en ze zou de operatie krijgen. ze werd niet helemaal onder narcose gebracht alleen een ruggenprik. Ze had het wel heel erg moeilijk veel trillen, huilen en natuurlijk angstig voor de operatie omdat je toch bij bent. Naar een poosje begonnen ze aan de operatie. Ze hadden het meisje toch nog een soort van kalmeringsmiddel gegeven dat ze wat rustiger werd. Ze hadden de röntgenfoto opgehangen. Het aparte vond ik wel dat de foto gebruikte van afgelopen vrijdag. Is toch wel een weekend over heen gegaan en ze heeft het been toch wel bewogen misschien kan die verschoven zijn dacht ik. Naar 1.5 uur konden ze de naald nog niet vinden. Ze hebben nog een sneetje gemaakt. Hier hebben ze ook een half uur in lopen voelen maar ze konden weer niks vinden. Toen hebben ze met een echo apparaat gekeken bij de knie. Hier konden ze hem ook niet op vinden. Naar bijna 2.5 uur hadden ze besloten om de snee weer dicht te maken. Ze hebben de naald niet gevonden. Ze gaan nu opnieuw foto’s maken en waarschijnlijk weer een nieuwe operatie. Naar de operatie kregen we te horen dat er nog een kleine ingreep was. Een jongen van ongeveer 8 jaar had zijn pols en een stuk in zijn arm gebroken. De hand lag er heel erg raar bij. Deze moesten ze recht trekken. Dit was best wel akelig om te zien. maar naar 1 minuut stond die goed en hebben ze er gips omheen gedaan.
Dinsdag:
Onze eerste medical mission. We gingen met aantal collega’s van het ziekenhuis naar de medical mission toe. Dit is meestal ver in de bergen maar omdat het te gevaarlijk was zaten we nog dicht bij de stad in de buurt. Ook al merkte je wel dat ze niet veel hadden. Ze hadden een eigen dorpje met leuke huisjes. Hier hebben van de donatie geld medicijnen voor gekocht. Vrouwen en kinderen werden gecontroleerd en werden medicijnen voorgeschreven. Wij moesten de medicatie uitdelen. De mannen waren er niet omdat ze moesten werken op het platteland. Oma Driessen had ook hele leuke mutsjes gemaakt. er was een pasgeboren baby deze heb ik een mutsje gegeven. Maar de peuters en kleuters vonden het ook wel heel erg leuk. deze hebben ook een mutsje gekregen en wat waren ze er allemaal blij mee! Heel erg bedankt oma Driessen .
Woensdag:
Laatste keer health center baby’s injecteren. Het was weer erg leuk om te doen! Zelf ook kindjes gehad die niet huilde, maar de meeste natuurlijk wel. S’middags hebben we de donaties gebracht naar de gehandicapten. Wat waren ze er blij mee. Is alleen wel jammer dat de begeleiding hier gewoon van je verwacht dat je donaties gaat geven. die waren niet echt enthousiast behalve dat ze zeiden dankjewel. Maar belangrijkste vond ik de gehandicapten. Die waren er super blij mee! Iedereen ontzettend bedankt voor het donatie geld we hebben er veel mensen blij mee mogen maken.
Donderdag:
De tweede medical mission. We gingen naar een soort kamp waar de mensen zitten die zijn gevlucht vanuit de bergen. Ik vond dit kamp best wel heftig om te zien. de mensen zagen er best slecht uit en hadden bijna niks. Ze sliepen op planken met zeilen erover heen zodat het toch een soort huisje zou lijken. De mensen de vitale functies opgemeten en de medicijnen mogen uitdelen die we weer van het donatiegeld konden kopen!. Nu had ik pas voor het eerst echt gezien wat voorn armoede hier in het land is. Tuurlijk zie je ook wel eens in de stad mensen zitten om geld te vragen maar toch dit was anders en toch wat heftiger. S’middags mochten we de donatie’s voor de kinderafdeling geven. veel speelgoed! Wat waren de kindjes er blij mee. Dankzij jullie konden we ook deze mensen weer blij maken!
Vrijdag:
Eindelijk lekker 10 dagen op vakantie naar cebu! Heerlijk weer even luxe ja we zijn best wel verwend. Uurtje gevlogen en toen kwamen we aan op cebu. Aangekomen bij hotel super mooi en luxe. Zelfs weer een tv op de kamer, wifi en een heerlijk bed. Het is erg maar dat heb ik afgelopen 9 weken toch wel gemist haha. Vandaag een beetje rustig aan gedaan.
Weekend:
Heerlijk bij het zwembad gelegen met een cocktail . en naar een avonturen park geweest met heel mooi uitzicht op de bergen en de stad in de verte. s
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
